Kapattılar kendilerini kendilerine
Pencere dedikleri bir camın ardında yalan bir dünyanın yarattılar
Hızlı hızlı çevirdiler sayfaları zamanı yiyip tükettiler
Sıkışıp kaldılar kendilerinde
Varlık dünyasında rüyalarda yaşadılar bir camın ardında
Sustular sessiz kelimeleri değiştirip durdular
Durdukları yerde konuştuklarını sandılar zavallılar
Zalimlerden korktular
Sokaklara küstüler
Susturulurken bir yerlerde insan olanlar
Ali İsmail'i masal sandılar
Aylan kürdiye ninni söyledi uğultulu denizden vurup duran dalgalar
Duymadılar görmediler söylemediler
Zalimler kral oldu
Hainler hoca
Allah oyuncak oldu be canım oldu
Ölenler benimle öldü
Ben öldüm kimse duymadı
Kapattılar çapraz tahtaları bir uzun kuyuya
Ölenler dile geldi fotoğraflarda
Yaşayanlar öldü bir camın ardında biner biner
Binen biner garibin üstüne vurdukça vurdular vurdum duymazlar duyamadılar
Ben kelimeleri kurşun yaparım kendime sıkarım
Sıkılmaz utanmazlar dünyasında
Cehennem yaparım kelimeleri ateşi içimde yakar yıkar durur kudururum
Kelimeler arası bir yerde katlime ferman ararım
Bir camın ardında yalan edilmiş dünyanın delisiyim
