Tüm kelimeleri gömdüm bir kenara
Ve tüm başlangıçlarımı
Soğuk bir bedenin avuçlarında kaybolup giden göz yaşlarımla
Başlaması mümkün tüm başlangıçları bir kenara bırakıyorum
3,5 a 2,5 metre beton bir mezarlıktan çıkıyorum yeni bir yola
Tek şerit yol
Kirlenmiş elbiselerim
Kirlenmiş umutlarım
Kirlettiğim dünyada
Hiç bir şeysiz geldim ve gidiyorum
Yüzümdeki huzura bakma sen ey canım
Kelimelerimde olmasa,
İçimdeki yangına hangi alem dayanır bilmem ki
Köşesiz bu dünyada
Herkes bölük bölçük bir köşede
Konuşmaz susmaz GÜLMEZ
Erken mi doğdum geç mi gidiyorum bilinmez
Söylerim söylerim söylediğim ne ki
Bir dünya idim dünya içinde
Bin dünya yandı içimde
Var idim yokluk içinde
Yokluğumdu samimiyetim
Tüm kelimeler boş ve boşluğum bunca yazılmışlık çizilmişlikte
Dayandığım tüm kelimeler yıkılıyor üzerime
Dönüp duruyorum kendi içimde
Çıkamıyorum
Tüm yollar kapanmış gibi elde kalan kelimelerim
Onlarda beş para etmez
Anlamaya çalışmıyorum artık anlaşılmaz dünyalar arasında benden ayrı benliklerden uzak işte
Kelimeler uzayıp gidiyor sadece
Sadece vızıldayan sinek gibi benden çıkıp gidiyor
Çıkıp gidiyor mu acaba onuda bilmiyorum
Ali Boybeyi