KÜÇÜĞÜM



KÜÇÜĞÜM

Seni çok özledim küçüğüm

Sensizliğe katlanıp seni düşünmek
Seni özlemek
Resmine bakmakla yetinmek
Yalnızlığa gömülmek
Ve sövmek düzene sömürene

Duman duman
Gelip gitmek hayata bir var bir yoklar gibi
Ve gece çöker şehre küçüğüm

Ben sarkıtırım kovayı
Geceyle birlikte gök yükseği kuyusunda yüreğimin
Murat beklerim, çekerim kovayı küçüğüm

Ve özlemini çekerim kova dolusu
Taşar dökülürsün gözlerimden
Süzülürsün...

Ak kanatlı kuş olursun
Savaşın hüküm sürdüğü
Senin gibi küçüklerin öldüğü
Ölü gözbebeklerinde süzülürsün

Ve cigaram biter
Kirbiti çakar yakarım
Ölesiye bir duman odam bulut bulut olur

Ve sen bulutların üzerindesin
Bana gülümsemektesin
Bense gettolarda kül olurum
Uçamam gökyüzüne

Özleminle hüzün çöker içime
Bulutlar dağılır
Sen kaybolursun
Ve ben bitmiş
Ve ben tükenmiş
Ve ben kahrolmuşluğumla
Son kez el saklarken sana

Bil ki  küçüğüm
Beni tarih kitaplarının acı dolu sayfalarında

Ve komşu ülkelerin acımasız savaşlarında ölen insanların
Feryatlarında bulabilirsin

Uzatmışım sana elimi hadi tut ellerimi


Tut ki özlem bitsin aramızda ayrılık gayrılık olmasın

Tut ki dört bir yandan tutuşalım
Yıkalım engelleri

Tut ki gün olsun güneş tutulsun her an her yan
Ay aydın olsun küçüğüm ah küçüğüm ah

Erdoğan Gülmez 1994 

SHARE THIS

Author:

Previous Post
Next Post