O AN



Çamurluydu deniz artık sular akmıyordu 
Nesrin çiçekleri suskundu
Karanlıklar haykırıyordu çığlık çığlığa
Işık aydınlık diye diye

Gökkuşağı uzattı elini gayyipten
Sildi alın terini emeğin
Her şey sustu o an 

O an ..... kayalar tunçlar  çelikler gürledi

Işık aydınlık diye diye
                                              Erdoğan Gülmez
                                                                             08.03.1986

SHARE THIS

Author:

Previous Post
Next Post